یک خاطره بر خاک کوچه رنگ می زد
بارانِ نم نم بردلِ دلتنگ می زد

از کوچه های کودکی تا شهر تازه
پل میزد و گل میزد و آهنگ می زد

انگار فریادی نهفته در دلش بود
بابای پیرمدرسه تا زنگ می زد،

موجی پراز شوروصدا آغاز می شد
موجی که برداغ سکوتی سنگ می زد
........

آفتاب لحظه های نازنین برگرد

از جاده های آمین برگرد

مانده ام تنها

دورم از لمس درختانت

از خیس بودنها، لبریز بودنها

از حس تو دورم

ای نام تو آغاز رویشها

من می رسد اما من بی تو

روزگار آلوده ی تنگ غبار آلود

هیچ درهیچی که چیزی نیست

ای راز رویشها

داستانهای دروغین این روزگار تلخ بی روزن!

در ذهن من افشانده پندار اسارت را

ای راستین برگرد

دیدم که آبها
تشنه تواند
آنجا که آبها
زنجیر می شدند....

آه، سراپا غزلی، من کجام

من نفس خسته ی بی ادعام

حس قشنگی ست، ترم می کند

ساده بگویم سحرم می کند

من دل دیوانه ی بی طاقتم

که به جنون می کِشدم حیرتم!

باز هم از کوچه ی باران بگو

قصه ی آن آه- وَ آن آرزو

شب زده ام، شبنم داغی بیار

تشنه ام ای ماه، چراغی بیار......