آه، سراپا غزلی، من کجام

من نفس خسته ی بی ادعام

حس قشنگی ست، ترم می کند

ساده بگویم سحرم می کند

من دل دیوانه ی بی طاقتم

که به جنون می کِشدم حیرتم!

باز هم از کوچه ی باران بگو

قصه ی آن آه- وَ آن آرزو

شب زده ام، شبنم داغی بیار

تشنه ام ای ماه، چراغی بیار......