شوق نگاهت به نگاهم نشست

چشمه ای از نور شد

چون غزلی بر سر راهم نشست

لحظه ی توفنده ی مشروح من

پاک ترین آیه ی مفتوح من

رفته دلم اسب جنون هی کند

غربت این فاصله را طی کند

رفته دلم آب زند راه را

ماه زند جاده ی بی ماه را

رفته دلم طاقت ماندن نداشت

رفت و مرا شاعر و تنها گذاشت.....

تابستان (پنجم تیرماه) 91