ایمان به معجزه نیاز به آن دارد که بتوانیم احساس کنیم چیزی باورنکردنی، ستودنی و عجیب است.

برای رنج نبردن در دنیای دایره های کوچک، ساکنان آن مجبورند تصور کنند که چشم آنها دید کافی ندارد و ذهن آنان به جز آنچه گذشتگان دریافت کرده اند به جایی قد نمی دهد. در آن دنیا که همه چیز تکرار می شود، تازگی ای نیست که اعجابی در کار باشد.

یعنی از دست دادن یک قدرت بزرگ که به آن می گوییم: قدرت شگفت زده شدن.

و دایره های بزرگ مربوط به آنهاست که برای کشف سرزمینهای دوردست ذهن که پر از سوالات زیباست شجاعت دارند و به جهان با دیدگاه انسانی جستجوگر نگاه می کنند.

برای آنها که دیروزشان مثل امروز نیست و آنها که با گوساله های طلایی جهان گول نمی خورند، دایره هایی به شعاع نامحدود وجود دارد.... آنها

هرروز معجزات خداوند را می بینند.